Parlementarisme en reformisme
1 december 2023
Het Communistisch Manifest uit
1848 was het politieke program
van de Bond van Communisten.
Niet een verkiezingsprogramma,
maar een strijdprogramma. De
eerste zin van het eerste
hoofdstuk: “De geschiedenis van
elke tot nu toe bestaande
maatschappij is de geschiedenis
van klassenstrijd”.
Een bladzijde verder geven de
schrijvers van het Manifest – Karl
Marx en Friedrich Engels - aan
waar dat in het kapitalisme op neer
komt: “Meer en meer splitst de
gehele maatschappij zich in twee
vijandelijke kampen, in twee
rechtstreeks tegenover elkaar
staande klassen: bourgeoisie en
proletariaat”. Met bourgeoisie
wordt de kapitalistenklasse bedoeld
en met proletariaat de
arbeidersklasse.
Deze duidelijkheid ontbreekt in
2023 in elk verkiezingsprogramma
in Nederland.
Elk verkiezingsprogramma van alle
deelnemende partijen heeft een
eigen methode om de werkelijkheid
te verhullen.
Rechts voert klassenstrijd met
immigratie
Dit betekent niet dat de rechtse
partijen geen klassenstrijd voeren.
Zij voerden tijdens de verkiezings-
campagne de klassenstrijd met een
bijzonder wapen: ‘het indammen
van immigratie zal jouw problemen
oplossen’. Met dat idee worden
mensen al jarenlang geïnjecteerd,
maar tijdens de verkiezings-
campagne wel met bijzondere
hevigheid. Als altijd op agressieve
wijze door extreemrechts, maar
steeds meer na-gekakeld door
‘gewoon’ rechts - en nauwelijks
bestreden door links. Dan moet je
niet verbaasd zijn dat bijna een
kwart van de stemmers voor de
PVV kiest. Waarvan een groot deel
met de illusie dat het oplossen van
hun problemen dan op één zou
komen te staan.
De monopoliebedrijven wilden met
de val van Rutte IV de weg vrij-
maken voor een veel rechtsere
regering: een regering die
hinderlijke milieuregels opzij zou
zetten, die de imperialistische
politiek van de EU meer kracht bij
moet zetten en die het verzet in
het binnenland stevig zal
onderdrukken. Kortom: meer
milieuproblemen, minder
koopkracht, meer oorlog, minder
zorg en geen betaalbare woningen.
Daarom liet de VVD de regering
vallen op het asielbeleid, daarom
een campagne over immigratie en
daarom zette Yeşilgöz de deur open
voor de PVV.
Rechts lost geen één
wezenlijk probleem op
Door de immigratie als oorzaak van
de problemen van de gewone
mensen af te schilderen, kan de
werkelijke oorzaak van de
problemen – het kapitalisme –
worden verhuld. Zo kan ook de
werkelijke oplossing – de
klassenstrijd van de werkers –
buiten zicht worden gehouden. Zo
kan de arbeidersklasse worden
verdeeld. Alsof het indammen van
immigratie de klimaatcrisis oplost,
voor betaalbare woningen zorgt, de
koopkracht repareert, voor vrede
zorgt, of voor betaalbare goede
zorg zorgt. Indammen van de
immigratie lost voor de gewone
mensen geen enkel wezenlijk
probleem op.
Bovendien: mensen hebben het
recht om te vluchten voor oorlog,
dictatuur, armoede, klimaatrampen
enzovoort. Als – zoals Wilders voor
Nederland bepleit – alle
klimaatplannen wereldwijd door de
shredder gaan dan is de helft van
alle Nederlanders straks zelf op de
vlucht: dan is er tegen het
stijgende zeewater geen dijk meer
te bouwen.
Steeds meer mensen zien dat het
kapitalisme niet deugt, dat een
ander maatschappelijk systeem
nodig is. Door het indammen van
immigratie op de voorgrond te
stellen, moet dat idee worden
teruggedrongen. Maar de
ervaringen maken dit idee steeds
sterker, zeker omdat straks zal
blijken dat de PVV-plannen valse
illusies hebben gewekt.
De 10% rijkste Nederlanders bezit
61% van het vermogen en de 1%
rijkste een kwart, dat zal met een
rechtse regering verder toenemen.
Die belangentegenstelling moet
opgelost worden.
Massastrijd voor klassebelang
Voor de problemen van de gewone
mensen is er maar één remedie: de
massastrijd voor de belangen van
hun klasse. Samen sterk tegen de
kapitalistenklasse van grote
monopolies, voor de dagelijkse
eisen en voor een maatschappij
waar de gewone mensen de dienst
uitmaken. Van de linkse
parlementaire partijen horen we
dat niet. Geen linkse lijsttrekker
legde uit dat alleen de strijd van de
werkende mensen - voor
bescherming van het milieu, voor
koopkracht, voor vrede, voor
betaalbare zorg en voor woningen -
tot oplossingen kan leiden.
Het is de doodlopende weg van het
parlementarisme: ‘stem op mij dan
komt het wel in orde’. Dat is een
illusie. Zonder deelname en strijd
van de massa’s komt er niets goeds
tot stand. De grote monopolie-
bedrijven maken in de economie de
dienst uit en via achterkamertjes
en vrienden op alle belangrijke
posten weten zij in de politiek hun
zin door te drijven – ook met links
in de regering. De grote politieke
beslissingen worden niet in het
parlement genomen, maar door het
staatsapparaat, in de contacten
tussen politici, hoge ambtenaren en
vertegenwoordigers van het grote
bedrijfsleven.
Het reformisme is ook een
doodlopende weg gebleken:
‘samenwerking tussen arbeid en
kapitaal zou voor iedereen
voordelig zijn’. Parlementair links
spreekt niet over tegengestelde
belangen en klassenstrijd, maar
over ‘samen’. Timmermans wilde
‘verbinding’. Links riep dat het
bedrijfsleven winst kon maken met
‘groen’ en ‘duurzaam’: die kansen
moest de BV Nederland grijpen.
Samenwerking tussen arbeid en
kapitaal onder kapitalistische
verhoudingen kan alleen maar tot
verraad aan de belangen van de
werkers leiden.
Crisiskapitalisme of socialisme
Het kapitalisme werkt alleen maar
voor de grote kapitalisten. Crisis op
crisis worden op de maatschappij
afgewenteld. De enige echte
oplossing – een stap vooruit voor
de mensheid - is de omverwerping
van het kapitalisme en het vestigen
van een socialistische
maatschappij. De strijd tegen
milieuvernietiging, koopkracht-
verlies, oorlog, de strijd voor
betaalbare zorg en betaalbare
woningen, kan zeker oplossingen
afdwingen op deelgebieden. Die
strijd met socialistisch perspectief
voeren brengt een echte oplossing
dichterbij. Het heeft geen zin om te
huilen of geschokt te zijn door de
verkiezingswinst van de PVV – kom
op straat, spreek met je collega’s,
buurtgenoten, familie en kennissen
- spreek met ze over de
klassenstrijd die gaande is. Dat kan
het best samen met de Rode
Morgen: wordt lid, neem een
abonnement, voer met ons actie,
doneer.
Wat de PVV ook gaat brengen:
niet de gewone burger op één
In de achterkamertjes gaan PVV,
VVD, NSC en BBB in overleg over
de nieuwe regering: vakministers
of partijministers,
minderheidsregering of
meerderheidsregering of nieuwe
verkiezingen, gedogen of
deelnemen en vooral: wat wordt
het regeringsprogram?
‘De Nederlander weer op één’ is
een racistische leus. Maar ook een
leus die nooit kan stroken met de
werkelijkheid. Komt de gewone
burger op één, of komt de Quote
500 op één? Het is kiezen of delen,
de regering kan niet twee heren
dienen. In de praktijk zullen er
keuzes moeten worden gemaakt en
alle regeringen (rechts of links)
kiezen jaren voor de Quote 500, de
rijken, de grote kapitalisten. Eén
ding is zeker, en dat was
waarschijnlijk
ook het hoofddoel: allerlei
milieuregels die de bedrijven
hinderen om maximale winst te
maken kunnen de prullenmand in.
Stikstof vrij baan, Schiphol vrij
baan, Shell en Tata vrij baan.
De gezondheid van de Nederlander,
natuurbehoud en het voorkomen
van een klimaatcatastrofe staan
niet op één. Zelfs windmolens en
zonnepanelen hoeven niet meer te
worden gebouwd.
Ook wordt er nu geroepen dat echt
geluisterd gaat worden naar de
zorgen van de gewone mensen.
Maar waar snel een streep door zal
gaan, dat zijn de lokkertjes van de
PVV: afschaffing van het eigen
risico, pensioen op 65 jaar, BTW op
de dagelijkse levensbehoeften
schrappen, accijns op brandstof
omlaag, sociale huren naar
beneden. Noem maar op. Het zal
een hoop mensen de ogen openen:
alleen door strijd kom je verder,
niet door verkiezingen. Wil je
afschaffing van het eigen risico
enzovoort: kom in actie!
Verkiezingen
doodlopende weg
Crisiskapitalisme of socialisme