Een maatschappij waar theorie en praktijk verbonden zijn.
Waar de arbeidersklasse niet wordt uitgebuit, maar zelf bepaalt.
1 januari 2023
Word arbeider/ster!
Er is veel te doen over de opleiding van kinderen en jongeren. Die
worden vroeg aan alle kanten bekeken en beschreven, met als
doel individueel zo hoog mogelijk te worden geschoold. Want een
‘hogere’ theoretische opleiding wordt in de huidige maatschappij
hoger gewaardeerd en doorgaans beter betaald. Ouders die zelf
deel uitmaken van de arbeidersklasse hebben vaak de hoop dat
hun kinderen op die manier een gemakkelijker leven krijgen. Ruim
50% van de kinderen en jongeren heeft hierdoor stress, volgens
cijfers van het CBS. De omstandigheden werken bovendien niet
mee. Te weinig leraren, onbevoegde leraren, overvolle klassen
met ouders die moeten jongleren om werk en privé te
combineren.
Handarbeid schaars
Een onderwaardering van de handarbeid - waar overigens altijd
ook hoofdarbeid voor nodig is - zorgt ervoor dat bijvoorbeeld
loodgieters, bouwvakkers, chauffeurs, verpleegkundigen en
verzorgers schaars zijn geworden. Deze onderwijscrisis kan zich
bij de vele andere kapitalistische crises voegen. Dat roept de
vraag op of het niet anders kan. Of er niet een maatschappij
mogelijk is waar theorie en praktijk verbonden zijn. Waar de
arbeidersklasse niet wordt uitgebuit, maar zelf bepaalt wat er met
de resultaten van hun werk gebeurt. Dat is zeker mogelijk en
iedereen - vooral jongeren - kan zich vandaag voegen in de strijd
hiervoor onder het motto: word arbeidster of arbeider!
Leidende rol in maatschappijverandering
Door privatiseringen in energievoorziening, openbaar vervoer,
post en gezondheidszorg is de arbeidersklasse verder uitgebreid
en daarmee ook haar potentiële macht. In het beginselprogram
van de Rode Morgen staat: “De arbeidersklasse is de schepper
van alle maatschappelijke rijkdom. De arbeidersklasse bezit zelf
geen productiemiddelen, maar wordt daarentegen door de
kapitalisten van de vruchten van haar arbeid beroofd. Als drager
van de maatschappelijke grootproductie is zij de enige werkelijk
revolutionaire klasse. Klassendiscipline en solidariteit hebben de
arbeiders verworven – samenwerkend in grootbedrijven. Dit alles
stelt de arbeidersklasse in staat om de leiding in de klassenstrijd
te nemen.”
Theorie en praktijk, geduld en moed
De (jonge) arbeider of arbeidster staat niet alleen, maar is
verbonden met collega’s in de sector en met de gehele
arbeidersklasse, nationaal en internationaal. Met het lidmaatschap
van de vakbond wordt een eerste stap gezet van on-
georganiseerdheid naar georganiseerdheid. Als vakbondslid is het
zaak daarnaast ook politiek werk te doen. Want de
vakbondsbureaucratie beperkt zich tot het kapitalisme. Acties en
vakbondsstrijd moeten leiden tot onderhandelingen met de bazen
in de hoop toegevingen te bereiken. Met dit reformisme worden
de bestaande verhoudingen alleen maar bestendigd. Het is onze
taak om in het bedrijf of de instelling ernaartoe te werken dat de
vakbonden werkelijk strijdorganisaties worden. De arbeiders
kunnen de maatschappij veranderen, ze hebben weinig te
verliezen en veel te winnen. Als arbeider kun je de collega’s met
raad en daad terzijde staan en hen winnen voor de klassenstrijd.
Door de situatie van het bedrijf te bestuderen, de CAO, de
richtlijnen binnen het bedrijf en de arbeidswetten. Door
bedrijfskranten te maken. Door het verbinden van de theorie van
het marxisme-leninisme en de geschiedenis van de revolutionaire
arbeidersbeweging met de praktijk van de dagelijkse
klassenstrijd. Niet de strijd voor hervormingen is hierbij het
einddoel, maar het overtuigen van de collega’s van de noodzaak
van de strijd om de macht – het kapitalisme is het verleden, het
socialisme heeft de toekomst.
sluit aan bij de
arbeidersklasse
1 januari 2023
Word arbeider/ster!
Er is veel te doen over de opleiding
van kinderen en jongeren. Die
worden vroeg aan alle kanten
bekeken en beschreven, met als
doel individueel zo hoog mogelijk
te worden geschoold. Want een
‘hogere’ theoretische opleiding
wordt in de huidige maatschappij
hoger gewaardeerd en doorgaans
beter betaald. Ouders die zelf deel
uitmaken van de arbeidersklasse
hebben vaak de hoop dat hun
kinderen op die manier een
gemakkelijker leven krijgen. Ruim
50% van de kinderen en jongeren
heeft hierdoor stress, volgens
cijfers van het CBS.
De omstandigheden werken
bovendien niet mee. Te weinig
leraren, onbevoegde leraren,
overvolle klassen met ouders die
moeten jongleren om werk en
privé te combineren.
Handarbeid schaars
Een onderwaardering van de
handarbeid - waar overigens altijd
ook hoofdarbeid voor nodig is -
zorgt ervoor dat bijvoorbeeld
loodgieters, bouwvakkers,
chauffeurs, verpleegkundigen en
verzorgers schaars zijn geworden.
Deze onderwijscrisis kan zich bij de
vele andere kapitalistische crises
voegen. Dat roept de vraag op of
het niet anders kan. Of er niet een
maatschappij mogelijk is waar
theorie en praktijk verbonden zijn.
Waar de arbeidersklasse niet wordt
uitgebuit, maar zelf bepaalt wat er
met de resultaten van hun werk
gebeurt. Dat is zeker mogelijk en
iedereen - vooral jongeren - kan
zich vandaag voegen in de strijd
hiervoor onder het motto: word
arbeidster of arbeider!
Leidende rol in
maatschappijverandering
Door privatiseringen in
energievoorziening, openbaar
vervoer, post en gezondheidszorg
is de arbeidersklasse verder
uitgebreid en daarmee ook haar
potentiële macht.
In het beginselprogram van de
Rode Morgen staat:
“De arbeidersklasse is de schepper
van alle maatschappelijke rijkdom.
De arbeidersklasse bezit zelf geen
productiemiddelen, maar wordt
daarentegen door de kapitalisten
van de vruchten van haar arbeid
beroofd. Als drager van de
maatschappelijke grootproductie is
zij de enige werkelijk revolutionaire
klasse. Klassendiscipline en
solidariteit hebben de arbeiders
verworven – samenwerkend in
grootbedrijven. Dit alles stelt de
arbeidersklasse in staat om de
leiding in de klassenstrijd te
nemen.”
Theorie en praktijk,
geduld en moed
De (jonge) arbeider of arbeidster
staat niet alleen, maar is
verbonden met collega’s in de
sector en met de gehele
arbeidersklasse, nationaal en
internationaal. Met het
lidmaatschap van de vakbond
wordt een eerste stap gezet van
on-georganiseerdheid naar
georganiseerdheid. Als vakbondslid
is het zaak daarnaast ook politiek
werk te doen. Want de
vakbondsbureaucratie beperkt zich
tot het kapitalisme. Acties en
vakbondsstrijd moeten leiden tot
onderhandelingen met de bazen in
de hoop toegevingen te bereiken.
Met dit reformisme worden de
bestaande verhoudingen alleen
maar bestendigd. Het is onze taak
om in het bedrijf of de instelling
ernaartoe te werken dat de
vakbonden werkelijk
strijdorganisaties worden.
De arbeiders kunnen de
maatschappij veranderen, ze
hebben weinig te verliezen en veel
te winnen. Als arbeider kun je de
collega’s met raad en daad terzijde
staan en hen winnen voor de
klassenstrijd. Door de situatie van
het bedrijf te bestuderen, de CAO,
de richtlijnen binnen het bedrijf en
de arbeidswetten.
Door bedrijfskranten te maken.
Door het verbinden van de theorie
van het marxisme-leninisme en de
geschiedenis van de revolutionaire
arbeidersbeweging met de praktijk
van de dagelijkse klassenstrijd.
Niet de strijd voor hervormingen is
hierbij het einddoel, maar het
overtuigen van de collega’s van de
noodzaak van de strijd om de
macht – het kapitalisme is het
verleden, het socialisme heeft de
toekomst.
ideologie
en verander de wereld
Weinig te verliezen - veel te winnen
