Nieuws

Parlementarisme en reformisme

1 december 2023

Het Communistisch Manifest uit 1848 was het politieke program van de Bond van Communisten. Niet een verkiezingsprogramma, maar een strijdprogramma. De eerste zin van het eerste hoofdstuk: “De geschiedenis van elke tot nu toe bestaande maatschappij is de geschiedenis van klassenstrijd”. Een bladzijde verder geven de schrijvers van het Manifest – Karl Marx en Friedrich Engels - aan waar dat in het kapitalisme op neer komt: “Meer en meer splitst de gehele maatschappij zich in twee vijandelijke kampen, in twee rechtstreeks tegenover elkaar staande klassen: bourgeoisie en proletariaat”. Met bourgeoisie wordt de kapitalistenklasse bedoeld en met proletariaat de arbeidersklasse. Deze duidelijkheid ontbreekt in 2023 in elk verkiezingsprogramma in Nederland. Elk verkiezingsprogramma van alle deelnemende partijen heeft een eigen methode om de werkelijkheid te verhullen. Rechts voert klassenstrijd met immigratie Dit betekent niet dat de rechtse partijen geen klassenstrijd voeren. Zij voerden tijdens de verkiezings- campagne de klassenstrijd met een bijzonder wapen: ‘het indammen van immigratie zal jouw problemen oplossen’. Met dat idee worden mensen al jarenlang geïnjecteerd, maar tijdens de verkiezings- campagne wel met bijzondere hevigheid. Als altijd op agressieve wijze door extreemrechts, maar steeds meer na-gekakeld door ‘gewoon’ rechts - en nauwelijks bestreden door links. Dan moet je niet verbaasd zijn dat bijna een kwart van de stemmers voor de PVV kiest. Waarvan een groot deel met de illusie dat het oplossen van hun problemen dan op één zou komen te staan. De monopoliebedrijven wilden met de val van Rutte IV de weg vrij- maken voor een veel rechtsere regering: een regering die hinderlijke milieuregels opzij zou zetten, die de imperialistische politiek van de EU meer kracht bij moet zetten en die het verzet in het binnenland stevig zal onderdrukken. Kortom: meer milieuproblemen, minder koopkracht, meer oorlog, minder zorg en geen betaalbare woningen. Daarom liet de VVD de regering vallen op het asielbeleid, daarom een campagne over immigratie en daarom zette Yeşilgöz de deur open voor de PVV. Rechts lost geen één wezenlijk probleem op Door de immigratie als oorzaak van de problemen van de gewone mensen af te schilderen, kan de werkelijke oorzaak van de problemen – het kapitalisme – worden verhuld. Zo kan ook de werkelijke oplossing – de klassenstrijd van de werkers – buiten zicht worden gehouden. Zo kan de arbeidersklasse worden verdeeld. Alsof het indammen van immigratie de klimaatcrisis oplost, voor betaalbare woningen zorgt, de koopkracht repareert, voor vrede zorgt, of voor betaalbare goede zorg zorgt. Indammen van de immigratie lost voor de gewone mensen geen enkel wezenlijk probleem op. Bovendien: mensen hebben het recht om te vluchten voor oorlog, dictatuur, armoede, klimaatrampen enzovoort. Als – zoals Wilders voor Nederland bepleit – alle klimaatplannen wereldwijd door de shredder gaan dan is de helft van alle Nederlanders straks zelf op de vlucht: dan is er tegen het stijgende zeewater geen dijk meer te bouwen. Steeds meer mensen zien dat het kapitalisme niet deugt, dat een ander maatschappelijk systeem nodig is. Door het indammen van immigratie op de voorgrond te stellen, moet dat idee worden teruggedrongen. Maar de ervaringen maken dit idee steeds sterker, zeker omdat straks zal blijken dat de PVV-plannen valse illusies hebben gewekt. De 10% rijkste Nederlanders bezit 61% van het vermogen en de 1% rijkste een kwart, dat zal met een rechtse regering verder toenemen. Die belangentegenstelling moet opgelost worden. Massastrijd voor klassebelang Voor de problemen van de gewone mensen is er maar één remedie: de massastrijd voor de belangen van hun klasse. Samen sterk tegen de kapitalistenklasse van grote monopolies, voor de dagelijkse eisen en voor een maatschappij waar de gewone mensen de dienst uitmaken. Van de linkse parlementaire partijen horen we dat niet. Geen linkse lijsttrekker legde uit dat alleen de strijd van de werkende mensen - voor bescherming van het milieu, voor koopkracht, voor vrede, voor betaalbare zorg en voor woningen - tot oplossingen kan leiden. Het is de doodlopende weg van het parlementarisme: ‘stem op mij dan komt het wel in orde’. Dat is een illusie. Zonder deelname en strijd van de massa’s komt er niets goeds tot stand. De grote monopolie- bedrijven maken in de economie de dienst uit en via achterkamertjes en vrienden op alle belangrijke posten weten zij in de politiek hun zin door te drijven – ook met links in de regering. De grote politieke beslissingen worden niet in het parlement genomen, maar door het staatsapparaat, in de contacten tussen politici, hoge ambtenaren en vertegenwoordigers van het grote bedrijfsleven. Het reformisme is ook een doodlopende weg gebleken: ‘samenwerking tussen arbeid en kapitaal zou voor iedereen voordelig zijn’. Parlementair links spreekt niet over tegengestelde belangen en klassenstrijd, maar over ‘samen’. Timmermans wilde ‘verbinding’. Links riep dat het bedrijfsleven winst kon maken met ‘groen’ en ‘duurzaam’: die kansen moest de BV Nederland grijpen. Samenwerking tussen arbeid en kapitaal onder kapitalistische verhoudingen kan alleen maar tot verraad aan de belangen van de werkers leiden. Crisiskapitalisme of socialisme Het kapitalisme werkt alleen maar voor de grote kapitalisten. Crisis op crisis worden op de maatschappij afgewenteld. De enige echte oplossing – een stap vooruit voor de mensheid - is de omverwerping van het kapitalisme en het vestigen van een socialistische maatschappij. De strijd tegen milieuvernietiging, koopkracht- verlies, oorlog, de strijd voor betaalbare zorg en betaalbare woningen, kan zeker oplossingen afdwingen op deelgebieden. Die strijd met socialistisch perspectief voeren brengt een echte oplossing dichterbij. Het heeft geen zin om te huilen of geschokt te zijn door de verkiezingswinst van de PVV – kom op straat, spreek met je collega’s, buurtgenoten, familie en kennissen - spreek met ze over de klassenstrijd die gaande is. Dat kan het best samen met de Rode Morgen: wordt lid, neem een abonnement, voer met ons actie, doneer. Wat de PVV ook gaat brengen: niet de gewone burger op één In de achterkamertjes gaan PVV, VVD, NSC en BBB in overleg over de nieuwe regering: vakministers of partijministers, minderheidsregering of meerderheidsregering of nieuwe verkiezingen, gedogen of deelnemen en vooral: wat wordt het regeringsprogram? ‘De Nederlander weer op één’ is een racistische leus. Maar ook een leus die nooit kan stroken met de werkelijkheid. Komt de gewone burger op één, of komt de Quote 500 op één? Het is kiezen of delen, de regering kan niet twee heren dienen. In de praktijk zullen er keuzes moeten worden gemaakt en alle regeringen (rechts of links) kiezen jaren voor de Quote 500, de rijken, de grote kapitalisten. Eén ding is zeker, en dat was waarschijnlijk ook het hoofddoel: allerlei milieuregels die de bedrijven hinderen om maximale winst te maken kunnen de prullenmand in. Stikstof vrij baan, Schiphol vrij baan, Shell en Tata vrij baan. De gezondheid van de Nederlander, natuurbehoud en het voorkomen van een klimaatcatastrofe staan niet op één. Zelfs windmolens en zonnepanelen hoeven niet meer te worden gebouwd. Ook wordt er nu geroepen dat echt geluisterd gaat worden naar de zorgen van de gewone mensen. Maar waar snel een streep door zal gaan, dat zijn de lokkertjes van de PVV: afschaffing van het eigen risico, pensioen op 65 jaar, BTW op de dagelijkse levensbehoeften schrappen, accijns op brandstof omlaag, sociale huren naar beneden. Noem maar op. Het zal een hoop mensen de ogen openen: alleen door strijd kom je verder, niet door verkiezingen. Wil je afschaffing van het eigen risico enzovoort: kom in actie!

Verkiezingen

doodlopende weg

Crisiskapitalisme of socialisme