Strijd voor de bevrijding van de vrouw is strijd voor bevrijding van de maatschappij 1 maart 2023
Nog nooit in de geschiedenis van de mensheid waren er zulke goede uitgangsvoorwaarden als nu om wereldwijd, georganiseerd onze doelstellingen en dromen te verwezenlijken. Want de bevrijding van de vrouw heeft ook maatschappelijke omstandigheden met een hoge arbeidsproductiviteit nodig - die werk, voeding, onderwijs, gezondheid, menselijk samenleven, cultuur en maatschappelijk engagement en relaties op basis van liefde mogelijk maken. Levendige strijdbare demonstratie op 8 maart in Amsterdam Het 8 maartcomité organiseerde in Amsterdam een strijdbare, levendige demonstratie. 400 vrouwen trokken door Amsterdam en trokken veel bekijks. Mede door de bijdrage van de Braziliaanse percussiegroep Baque Flamingo - voor een bevrijde vrouw in een bevrijde maatschappij. Met het motto ‘Solidariteit van vrouwen wereldwijd – lonen omhoog – wapens neer’ keren de vrouwen zich tegen de onrechtvaardige imperialistische oorlog van twee kanten in Oekraïne en ondersteunen we de strijd in de vele sectoren, zoals de ziekenhuizen, het zorgvervoer, het streekvervoer, de apotheken, de winkels. Vóór het openbreken van CAO’s voor echte loonsverhogingen en automatische prijscompensatie. Vrouwen van het 8 maartcomité steunen de strijd tegen extreemrechtse, fascistische en fundamentalistische regeringen in Iran, Afghanistan, Turkije, Koerdistan en vele andere landen. Platform Wereldvrouwen bracht het als volgt naar voren: “De werkende mensen en de vrouwen in de hele wereld zijn in beroering. Er ontstaan steeds vaker revolutionaire situaties waarin de massa’s niet meer op de oude manier willen leven en de heersers niet meer op de oude manier kunnen regeren. Want tegenwoordig zou iedereen werk, brood, gezondheid en onderwijs kunnen krijgen! Maar dat is alleen mogelijk zonder kapitalisme, imperialisme en patriarchaat.” Het 8 maartcomité riep aan het einde op om gezamenlijk de strijd voortzetten, elkaar op de te hoogte houden en de krachten versterken. Revoluties waren de locomotieven in de strijd voor de bevrijding van de vrouw. In 1871 heeft de Parijse Commune de eerste aanzetten tot de bevrijding van de vrouw gegeven en de vrouwen stonden met dezelfde rechten op de barricaden. 106 Jaar geleden vond in Rusland de socialistische Oktoberrevolutie plaats, die vrouwenrechten doorvoerde in een mate waarvan vrouwen in veel landen van de wereld vandaag de dag nog moeten dromen. De historische feiten logenstraffen het idee dat de bevrijding van de vrouw alleen een zaak van vrouwenstrijd zou zijn. Integendeel werden de grootste successen voor de vrouwen juist bereikt bij een revolutionair verbond waarbij de vrouwenbeweging tegelijkertijd zelfstandig was. Marx, Engels en Lenin waren grote voordenkers in de strijd van de bevrijding van de arbeidersklasse van uitbuiting en onderdrukking én van de bevrijding van vrouwen. Zij legden de principiële identiteit van de revolutionaire strijd voor de sociale bevrijding van de arbeidersklasse en de strijd voor de bevrijding van de vrouw bloot. Kapitalisten hebben vooral belangstelling voor de productie en reproductie, waar de uitbuiting van de loonarbeid plaatsvindt. Dit gebied is de bron van hun maximale winsten. Het menselijk leven interesseert hen vooral als bron van nieuwe arbeidskrachten. Maar de verantwoordelijkheid daarvoor moet in het kapitalisme het gezin en daarbinnen de vrouwen dragen. Waarom is het socialisme de oplossing Bij alle groei van het zelfbewustzijn en de geweldige bandbreedte van de vrouwenstrijd, bestaat nog steeds een onderschatting van de noodzakelijke maatschappijveranderende oriëntatie van deze beweging. De vrouwenbeweging moet leren dat de bijzondere uitbuiting en onderdrukking van de massa van de vrouwen ligt besloten in de kapitalistische klassenmaatschappij. Kapitalisme berust op de uitbuiting van de loonarbeid en van de natuur – en organiseert daarmee ook de onderdrukking van vrouwen in de burgerlijke staat- en familie-ordening. De maatschappelijke voorwaarden voor de bevrijding van vrouwen kunnen alleen door een revolutionaire oplossing tot stand worden gebracht. Een revolutie die een ander principe van werken en leven in de maatschappij invoert: in plaats van uitbuiting van mens en natuur – van de heerschappij van een zeer kleine extreem rijke minderheid over de meerderheid van de maatschappij, van de dubbele uitbuiting en onderdrukking van de massa van de vrouwen - een leven in harmonie tussen mens en natuur, bevrijding van de vrouw en toekomst voor de jeugd. Voor de formeel-juridische gelijkstelling van vrouwen is hard gevochten, maar de wettekst en werkelijkheid zijn twee verschillende werelden. Binnen het kapitalisme zal dat niet veranderen. Maar in het socialisme kan de uitbuiting van loonarbeid en de daarmee verbonden dwang tot onderschikking van vrouwen overwonnen worden. Een hogere vorm van familievormen en verhouding tussen de geslachten groeit uit de nieuwe economische basis van de socialistische maatschappij. In de socialistische maatschappij kan de bevrijding van de vrouw niet per decreet werkelijkheid worden: daarvoor is een min of meer langdurig revolutionair proces van omvorming van productie- en levensverhoudingen nodig. ‘Het patriarchaat’, zoals dat in feministische kringen wordt genoemd, hoort bij de klassenmaatschappijen die er tot dusver waren. Het heeft in het socialisme geen economische basis meer en de oude gewoontes zullen door democratische, culturele strijd verdwijnen. Tijdens de culturele revolutie in China werd de leus van na de Chinese revolutie in 1949 “alles wat een man kan, kan een vrouw ook”, veranderd in: “alles wat een vrouw kan, kan een man ook”. Doel was aan alle traditionele rolpatronen en alle feodale en burgerlijke morele normen die vrouwen discrimineren, de oorlog te verklaren. Vrouwelijke arbeiders worden in het kapitalisme dubbel uitgebuit: extra uitgebuit. De kapitalist kent de arbeid van vrouwen een lagere waarde toe dan die van mannen, omdat zij in de burgerlijke gezinsorde op basis van de hoofdverantwoordelijkheid van de vrouw voor de opvoeding van de kinderen en voor het werk thuis en voor het gezin niet in dezelfde mate ter uitbuiting ter beschikking staat. De lonen van vrouwen liggen ongeveer 20%–25% lager. Dit voor stellen als uitbuiting van vrouwen door mannen schept een valse tegenstelling. Pas als niet meer voor de winst, maar voor de bevrediging van de behoeften van de gehele maatschappij geproduceerd wordt, kan ook het verschil in waardering van de maatschappelijke productiearbeid en privé-huishoudelijk werk verdwijnen. Voorbij het ‘glazen plafond’ Wereldwijd groeit de strijd tegen geweld tegen vrouwen en tegen de onderdrukking van vrouwen in het algemeen. Maar het idee dat revoluties vrouwelijk moeten zijn is onwetenschappelijk. Het negeren van de arbeidersklasse – vrouwen en mannen - die wereldwijd thans drie miljard mensen omvat, haar groeiende omvang en betekenis ontkennen, is ver van iedere realiteit. Veel revolutionaire organisaties zijn ontstaan en sterker geworden, aangesloten bij ICOR en hebben de bevrijding van vrouwen op hun vaandel geschreven. Nu is het zaak om een duurzame, permanente, praktische samenwerking, coördinatie en coöperatie tot stand te brengen. De samenwerking als ICOR-organisaties op een hoger niveau te brengen en op alle thema’s uit te breiden - zoals de arbeidersstrijd van vrouwen. De proletarische strijd voor maatschappijverandering heeft vanaf het begin af aan de ruggengraat gevormd van de vrouwen- beweging. Anders blijven we praten over zaken als ‘glazen plafonds’ en komt er geen wezenlijke maatschappelijke verandering. De strijd voor de bevrijding van de vrouw kan niet worden voltooid binnen het kapitalisme, maar is een noodzakelijk deel van de strijd tegen dit systeem. De strijd voor het socialisme staat daarom voorop. De strijd voor een wereld zonder oorlog en een wereld waarin de kinderen zich kunnen ontwikkelen en iedereen kan werken voor het nut van iedereen. Niet voor de winst en de rijkdom van enkelingen. Het heft in eigen handen nemen - daar gaat het om. Aan het begin van de 19e eeuw zijn vrouwen daar al voor opgestaan. Nu moeten we het karwei afmaken.
dvl
pib
RM
Internationale
vrouwendag
RM
Internationale
1 maart 2023
Nog nooit in de geschiedenis van de mensheid waren er zulke goede uitgangsvoorwaarden als nu om wereldwijd, georganiseerd onze doelstellingen en dromen te verwezenlijken. Want de bevrijding van de vrouw heeft ook maatschappelijke omstandigheden met een hoge arbeidsproductiviteit nodig - die werk, voeding, onderwijs, gezondheid, menselijk samenleven, cultuur en maatschappelijk engagement en relaties op basis van liefde mogelijk maken. Levendige strijdbare demonstratie op 8 maart in Amsterdam Het 8 maartcomité organiseerde in Amsterdam een strijdbare, levendige demonstratie. 400 vrouwen trokken door Amsterdam en trokken veel bekijks. Mede door de bijdrage van de Braziliaanse percussiegroep Baque Flamingo - voor een bevrijde vrouw in een bevrijde maatschappij. Met het motto ‘Solidariteit van vrouwen wereldwijd – lonen omhoog – wapens neer’ keren de vrouwen zich tegen de onrechtvaardige imperialistische oorlog van twee kanten in Oekraïne en ondersteunen we de strijd in de vele sectoren, zoals de ziekenhuizen, het zorgvervoer, het streekvervoer, de apotheken, de winkels. Vóór het openbreken van CAO’s voor echte loonsverhogingen en automatische prijscompensatie. Vrouwen van het 8 maartcomité steunen de strijd tegen extreemrechtse, fascistische en fundamentalistische regeringen in Iran, Afghanistan, Turkije, Koerdistan en vele andere landen. Platform Wereldvrouwen bracht het als volgt naar voren: “De werkende mensen en de vrouwen in de hele wereld zijn in beroering. Er ontstaan steeds vaker revolutionaire situaties waarin de massa’s niet meer op de oude manier willen leven en de heersers niet meer op de oude manier kunnen regeren. Want tegenwoordig zou iedereen werk, brood, gezondheid en onderwijs kunnen krijgen! Maar dat is alleen mogelijk zonder kapitalisme, imperialisme en patriarchaat.” Het 8 maartcomité riep aan het einde op om gezamenlijk de strijd voortzetten, elkaar op de te hoogte houden en de krachten versterken. Revoluties waren de locomotieven in de strijd voor de bevrijding van de vrouw. In 1871 heeft de Parijse Commune de eerste aanzetten tot de bevrijding van de vrouw gegeven en de vrouwen stonden met dezelfde rechten op de barricaden. 106 Jaar geleden vond in Rusland de socialistische Oktoberrevolutie plaats, die vrouwenrechten doorvoerde in een mate waarvan vrouwen in veel landen van de wereld vandaag de dag nog moeten dromen. De historische feiten logenstraffen het idee dat de bevrijding van de vrouw alleen een zaak van vrouwenstrijd zou zijn. Integendeel werden de grootste successen voor de vrouwen juist bereikt bij een revolutionair verbond waarbij de vrouwenbeweging tegelijkertijd zelfstandig was. Marx, Engels en Lenin waren grote voordenkers in de strijd van de bevrijding van de arbeidersklasse van uitbuiting en onderdrukking én van de bevrijding van vrouwen. Zij legden de principiële identiteit van de revolutionaire strijd voor de sociale bevrijding van de arbeidersklasse en de strijd voor de bevrijding van de vrouw bloot. Kapitalisten hebben vooral belangstelling voor de productie en reproductie, waar de uitbuiting van de loonarbeid plaatsvindt. Dit gebied is de bron van hun maximale winsten. Het menselijk leven interesseert hen vooral als bron van nieuwe arbeidskrachten. Maar de verantwoordelijkheid daarvoor moet in het kapitalisme het gezin en daarbinnen de vrouwen dragen. Waarom is het socialisme de oplossing Bij alle groei van het zelfbewustzijn en de geweldige bandbreedte van de vrouwenstrijd, bestaat nog steeds een onderschatting van de noodzakelijke maatschappijveranderende oriëntatie van deze beweging. De vrouwenbeweging moet leren dat de bijzondere uitbuiting en onderdrukking van de massa van de vrouwen ligt besloten in de kapitalistische klassenmaatschappij. Kapitalisme berust op de uitbuiting van de loonarbeid en van de natuur – en organiseert daarmee ook de onderdrukking van vrouwen in de burgerlijke staat- en familie- ordening. De maatschappelijke voorwaarden voor de bevrijding van vrouwen kunnen alleen door een revolutionaire oplossing tot stand worden gebracht. Een revolutie die een ander principe van werken en leven in de maatschappij invoert: in plaats van uitbuiting van mens en natuur – van de heerschappij van een zeer kleine extreem rijke minderheid over de meerderheid van de maatschappij, van de dubbele uitbuiting en onderdrukking van de massa van de vrouwen - een leven in harmonie tussen mens en natuur, bevrijding van de vrouw en toekomst voor de jeugd. Voor de formeel-juridische gelijkstelling van vrouwen is hard gevochten, maar de wettekst en werkelijkheid zijn twee verschillende werelden. Binnen het kapitalisme zal dat niet veranderen. Maar in het socialisme kan de uitbuiting van loonarbeid en de daarmee verbonden dwang tot onderschikking van vrouwen overwonnen worden. Een hogere vorm van familievormen en verhouding tussen de geslachten groeit uit de nieuwe economische basis van de socialistische maatschappij. In de socialistische maatschappij kan de bevrijding van de vrouw niet per decreet werkelijkheid worden: daarvoor is een min of meer langdurig revolutionair proces van omvorming van productie- en levensverhoudingen nodig. ‘Het patriarchaat’, zoals dat in feministische kringen wordt genoemd, hoort bij de klassenmaatschappijen die er tot dusver waren. Het heeft in het socialisme geen economische basis meer en de oude gewoontes zullen door democratische, culturele strijd verdwijnen. Tijdens de culturele revolutie in China werd de leus van na de Chinese revolutie in 1949 “alles wat een man kan, kan een vrouw ook”, veranderd in: “alles wat een vrouw kan, kan een man ook”. Doel was aan alle traditionele rolpatronen en alle feodale en burgerlijke morele normen die vrouwen discrimineren, de oorlog te verklaren. Vrouwelijke arbeiders worden in het kapitalisme dubbel uitgebuit: extra uitgebuit. De kapitalist kent de arbeid van vrouwen een lagere waarde toe dan die van mannen, omdat zij in de burgerlijke gezinsorde op basis van de hoofdverantwoordelijkheid van de vrouw voor de opvoeding van de kinderen en voor het werk thuis en voor het gezin niet in dezelfde mate ter uitbuiting ter beschikking staat. De lonen van vrouwen liggen ongeveer 20%–25% lager. Dit voor stellen als uitbuiting van vrouwen door mannen schept een valse tegenstelling. Pas als niet meer voor de winst, maar voor de bevrediging van de behoeften van de gehele maatschappij geproduceerd wordt, kan ook het verschil in waardering van de maatschappelijke productiearbeid en privé-huishoudelijk werk verdwijnen. Voorbij het ‘glazen plafond’ Wereldwijd groeit de strijd tegen geweld tegen vrouwen en tegen de onderdrukking van vrouwen in het algemeen. Maar het idee dat revoluties vrouwelijk moeten zijn is onwetenschappelijk. Het negeren van de arbeidersklasse – vrouwen en mannen - die wereldwijd thans drie miljard mensen omvat, haar groeiende omvang en betekenis ontkennen, is ver van iedere realiteit. Veel revolutionaire organisaties zijn ontstaan en sterker geworden, aangesloten bij ICOR en hebben de bevrijding van vrouwen op hun vaandel geschreven. Nu is het zaak om een duurzame, permanente, praktische samenwerking, coördinatie en coöperatie tot stand te brengen. De samenwerking als ICOR-organisaties op een hoger niveau te brengen en op alle thema’s uit te breiden - zoals de arbeidersstrijd van vrouwen. De proletarische strijd voor maatschappijverandering heeft vanaf het begin af aan de ruggengraat gevormd van de vrouwen-beweging. Anders blijven we praten over zaken als ‘glazen plafonds’ en komt er geen wezenlijke maatschappelijke verandering. De strijd voor de bevrijding van de vrouw kan niet worden voltooid binnen het kapitalisme, maar is een noodzakelijk deel van de strijd tegen dit systeem. De strijd voor het socialisme staat daarom voorop. De strijd voor een wereld zonder oorlog en een wereld waarin de kinderen zich kunnen ontwikkelen en iedereen kan werken voor het nut van iedereen. Niet voor de winst en de rijkdom van enkelingen. Het heft in eigen handen nemen - daar gaat het om. Aan het begin van de 19e eeuw zijn vrouwen daar al voor opgestaan. Nu moeten we het karwei afmaken.
DVL
PiB
vrouwendag
vrouwendag
Strijd voor de bevrijding van de vrouw is strijd voor de bevrijding van de maatschappij.