Strijd voor de bevrijding van de vrouw
is strijd voor bevrijding van de maatschappij
1 maart 2023
Nog nooit in de geschiedenis van de mensheid waren er zulke
goede uitgangsvoorwaarden als nu om wereldwijd, georganiseerd
onze doelstellingen en dromen te verwezenlijken. Want de
bevrijding van de vrouw heeft ook maatschappelijke
omstandigheden met een hoge arbeidsproductiviteit nodig - die
werk, voeding, onderwijs, gezondheid, menselijk samenleven,
cultuur en maatschappelijk engagement en relaties op basis van
liefde mogelijk maken.
Levendige strijdbare
demonstratie op 8 maart
in Amsterdam
Het 8 maartcomité organiseerde
in Amsterdam een strijdbare,
levendige demonstratie. 400
vrouwen trokken door Amsterdam
en trokken veel bekijks. Mede
door de bijdrage van de Braziliaanse percussiegroep Baque
Flamingo - voor een bevrijde vrouw in een bevrijde maatschappij.
Met het motto ‘Solidariteit van vrouwen wereldwijd – lonen
omhoog – wapens neer’ keren de vrouwen zich tegen de
onrechtvaardige imperialistische oorlog van twee kanten in
Oekraïne en ondersteunen we de strijd in de vele sectoren, zoals
de ziekenhuizen, het zorgvervoer, het streekvervoer, de
apotheken, de winkels. Vóór het openbreken van CAO’s voor echte
loonsverhogingen en automatische prijscompensatie.
Vrouwen van het 8 maartcomité steunen de strijd tegen
extreemrechtse, fascistische en fundamentalistische regeringen in
Iran, Afghanistan, Turkije, Koerdistan en vele andere landen.
Platform Wereldvrouwen bracht het als volgt naar voren:
“De werkende mensen en de vrouwen in de hele wereld zijn in
beroering. Er ontstaan steeds vaker revolutionaire situaties waarin
de massa’s niet meer op de oude manier willen leven en de
heersers niet meer op de oude manier kunnen regeren. Want
tegenwoordig zou iedereen werk, brood, gezondheid en onderwijs
kunnen krijgen! Maar dat is alleen mogelijk zonder kapitalisme,
imperialisme en patriarchaat.”
Het 8 maartcomité riep aan het einde op om gezamenlijk de strijd
voortzetten, elkaar op de te hoogte houden en de krachten
versterken.
Revoluties waren de locomotieven in de strijd voor de bevrijding
van de vrouw. In 1871 heeft de Parijse Commune de eerste
aanzetten tot de bevrijding van de vrouw gegeven en de vrouwen
stonden met dezelfde rechten op de barricaden. 106 Jaar geleden
vond in Rusland de socialistische Oktoberrevolutie plaats, die
vrouwenrechten doorvoerde in een mate waarvan vrouwen in veel
landen van de wereld vandaag de dag nog moeten dromen.
De historische feiten logenstraffen het idee dat de bevrijding van
de vrouw alleen een zaak van vrouwenstrijd zou zijn. Integendeel
werden de grootste successen voor de vrouwen juist bereikt bij
een revolutionair verbond waarbij de vrouwenbeweging
tegelijkertijd zelfstandig was.
Marx, Engels en Lenin waren grote voordenkers in de strijd van de
bevrijding van de arbeidersklasse van uitbuiting en onderdrukking
én van de bevrijding van vrouwen. Zij legden de principiële
identiteit van de revolutionaire strijd voor de sociale bevrijding van
de arbeidersklasse en de strijd voor de bevrijding van de vrouw
bloot.
Kapitalisten hebben vooral belangstelling voor de productie en
reproductie, waar de uitbuiting van de loonarbeid plaatsvindt. Dit
gebied is de bron van hun maximale winsten. Het menselijk leven
interesseert hen vooral als bron van nieuwe arbeidskrachten.
Maar de verantwoordelijkheid daarvoor moet in het kapitalisme
het gezin en daarbinnen de vrouwen dragen.
Waarom is het socialisme de oplossing
Bij alle groei van het zelfbewustzijn en de geweldige bandbreedte
van de vrouwenstrijd, bestaat nog steeds een onderschatting van
de noodzakelijke maatschappijveranderende oriëntatie van deze
beweging. De vrouwenbeweging moet leren dat de bijzondere
uitbuiting en onderdrukking van de massa van de vrouwen ligt
besloten in de kapitalistische klassenmaatschappij. Kapitalisme
berust op de uitbuiting van de loonarbeid en van de natuur – en
organiseert daarmee ook de onderdrukking van vrouwen in de
burgerlijke staat- en familie-ordening.
De maatschappelijke voorwaarden voor de bevrijding van vrouwen
kunnen alleen door een revolutionaire oplossing tot stand worden
gebracht. Een revolutie die een ander principe van werken en
leven in de maatschappij invoert: in plaats van uitbuiting van
mens en natuur – van de heerschappij van een zeer kleine
extreem rijke minderheid over de meerderheid van de
maatschappij, van de dubbele uitbuiting en onderdrukking van de
massa van de vrouwen - een leven in harmonie tussen mens en
natuur, bevrijding van de vrouw en toekomst voor de jeugd.
Voor de formeel-juridische gelijkstelling van vrouwen is hard
gevochten, maar de wettekst en werkelijkheid zijn twee
verschillende werelden. Binnen het kapitalisme zal dat niet
veranderen. Maar in het socialisme kan de uitbuiting van
loonarbeid en de daarmee verbonden dwang tot onderschikking
van vrouwen overwonnen worden.
Een hogere vorm van familievormen en verhouding tussen de
geslachten groeit uit de nieuwe economische basis van de
socialistische maatschappij. In de socialistische maatschappij kan
de bevrijding van de vrouw niet per decreet werkelijkheid worden:
daarvoor is een min of meer langdurig revolutionair proces van
omvorming van productie- en levensverhoudingen nodig.
‘Het patriarchaat’, zoals dat in feministische kringen wordt
genoemd, hoort bij de klassenmaatschappijen die er tot dusver
waren. Het heeft in het socialisme geen economische basis meer
en de oude gewoontes zullen door democratische, culturele strijd
verdwijnen.
Tijdens de culturele revolutie in China werd de leus van na de
Chinese revolutie in 1949 “alles wat een man kan, kan een vrouw
ook”, veranderd in: “alles wat een vrouw kan, kan een man ook”.
Doel was aan alle traditionele rolpatronen en alle feodale en
burgerlijke morele normen die vrouwen discrimineren, de oorlog
te verklaren.
Vrouwelijke arbeiders worden in het kapitalisme dubbel uitgebuit:
extra uitgebuit. De kapitalist kent de arbeid van vrouwen een
lagere waarde toe dan die van mannen, omdat zij in de burgerlijke
gezinsorde op basis van de hoofdverantwoordelijkheid van de
vrouw voor de opvoeding van de kinderen en voor het werk thuis
en voor het gezin niet in dezelfde mate ter uitbuiting ter
beschikking staat.
De lonen van vrouwen liggen ongeveer 20%–25% lager. Dit voor
stellen als uitbuiting van vrouwen door mannen schept een valse
tegenstelling. Pas als niet meer voor de winst, maar voor de
bevrediging van de behoeften van de gehele maatschappij
geproduceerd wordt, kan ook het verschil in waardering van de
maatschappelijke productiearbeid en privé-huishoudelijk werk
verdwijnen.
Voorbij het ‘glazen plafond’
Wereldwijd groeit de strijd tegen geweld tegen vrouwen en tegen
de onderdrukking van vrouwen in het algemeen. Maar het idee dat
revoluties vrouwelijk moeten zijn is onwetenschappelijk. Het
negeren van de arbeidersklasse – vrouwen en mannen - die
wereldwijd thans drie miljard mensen omvat, haar groeiende
omvang en betekenis ontkennen, is ver van iedere realiteit.
Veel revolutionaire organisaties zijn ontstaan en sterker geworden,
aangesloten bij ICOR en hebben de bevrijding van vrouwen op
hun vaandel geschreven. Nu is het zaak om een duurzame,
permanente, praktische samenwerking, coördinatie en coöperatie
tot stand te brengen. De samenwerking als ICOR-organisaties op
een hoger niveau te brengen en op alle thema’s uit te breiden -
zoals de arbeidersstrijd van vrouwen.
De proletarische strijd voor maatschappijverandering heeft vanaf
het begin af aan de ruggengraat gevormd van de vrouwen-
beweging. Anders blijven we praten over zaken als ‘glazen
plafonds’ en komt er geen wezenlijke maatschappelijke
verandering.
De strijd voor de bevrijding van de vrouw kan niet worden voltooid
binnen het kapitalisme, maar is een noodzakelijk deel van de strijd
tegen dit systeem. De strijd voor het socialisme staat daarom
voorop. De strijd voor een wereld zonder oorlog en een wereld
waarin de kinderen zich kunnen ontwikkelen en iedereen kan
werken voor het nut van iedereen. Niet voor de winst en de
rijkdom van enkelingen. Het heft in eigen handen nemen - daar
gaat het om. Aan het begin van de 19e eeuw zijn vrouwen daar al
voor opgestaan. Nu moeten we het karwei afmaken.
Internationale
vrouwendag
Internationale
1 maart 2023
Nog nooit in de geschiedenis van
de mensheid waren er zulke goede
uitgangsvoorwaarden als nu om
wereldwijd, georganiseerd onze
doelstellingen en dromen te
verwezenlijken. Want de bevrijding
van de vrouw heeft ook
maatschappelijke omstandigheden
met een hoge arbeidsproductiviteit
nodig - die werk, voeding,
onderwijs, gezondheid, menselijk
samenleven, cultuur en
maatschappelijk engagement en
relaties op basis van liefde mogelijk
maken.
Levendige strijdbare
demonstratie op 8 maart
in Amsterdam
Het 8 maartcomité organiseerde in
Amsterdam een strijdbare,
levendige demonstratie. 400
vrouwen trokken door Amsterdam
en trokken veel bekijks. Mede door
de bijdrage van de Braziliaanse
percussiegroep Baque Flamingo -
voor een bevrijde vrouw in een
bevrijde maatschappij. Met het
motto ‘Solidariteit van vrouwen
wereldwijd – lonen omhoog –
wapens neer’ keren de vrouwen
zich tegen de onrechtvaardige
imperialistische oorlog van twee
kanten in Oekraïne en
ondersteunen we de strijd in de
vele sectoren, zoals de
ziekenhuizen, het zorgvervoer, het
streekvervoer, de apotheken, de
winkels. Vóór het openbreken van
CAO’s voor echte loonsverhogingen
en automatische prijscompensatie.
Vrouwen van het 8 maartcomité
steunen de strijd tegen
extreemrechtse, fascistische en
fundamentalistische regeringen in
Iran, Afghanistan, Turkije,
Koerdistan en vele andere landen.
Platform Wereldvrouwen bracht het
als volgt naar voren:
“De werkende mensen en de
vrouwen in de hele wereld zijn in
beroering. Er ontstaan steeds vaker
revolutionaire situaties waarin de
massa’s niet meer op de oude
manier willen leven en de heersers
niet meer op de oude manier
kunnen regeren. Want
tegenwoordig zou iedereen werk,
brood, gezondheid en onderwijs
kunnen krijgen! Maar dat is alleen
mogelijk zonder kapitalisme,
imperialisme en patriarchaat.”
Het 8 maartcomité riep aan het
einde op om gezamenlijk de strijd
voortzetten, elkaar op de te hoogte
houden en de krachten versterken.
Revoluties waren de locomotieven
in de strijd voor de bevrijding van
de vrouw. In 1871 heeft de Parijse
Commune de eerste aanzetten tot
de bevrijding van de vrouw
gegeven en de vrouwen stonden
met dezelfde rechten op de
barricaden. 106 Jaar geleden vond
in Rusland de socialistische
Oktoberrevolutie plaats, die
vrouwenrechten doorvoerde in een
mate waarvan vrouwen in veel
landen van de wereld vandaag de
dag nog moeten dromen.
De historische feiten logenstraffen
het idee dat de bevrijding van de
vrouw alleen een zaak van
vrouwenstrijd zou zijn. Integendeel
werden de grootste successen voor
de vrouwen juist bereikt bij een
revolutionair verbond waarbij de
vrouwenbeweging tegelijkertijd
zelfstandig was.
Marx, Engels en Lenin waren grote
voordenkers in de strijd van de
bevrijding van de arbeidersklasse
van uitbuiting en onderdrukking én
van de bevrijding van vrouwen. Zij
legden de principiële identiteit van
de revolutionaire strijd voor de
sociale bevrijding van de
arbeidersklasse en de strijd voor de
bevrijding van de vrouw bloot.
Kapitalisten hebben vooral
belangstelling voor de productie en
reproductie, waar de uitbuiting van
de loonarbeid plaatsvindt. Dit
gebied is de bron van hun
maximale winsten. Het menselijk
leven interesseert hen vooral als
bron van nieuwe arbeidskrachten.
Maar de verantwoordelijkheid
daarvoor moet in het kapitalisme
het gezin en daarbinnen de
vrouwen dragen.
Waarom is het socialisme de
oplossing
Bij alle groei van het zelfbewustzijn
en de geweldige bandbreedte van
de vrouwenstrijd, bestaat nog
steeds een onderschatting van de
noodzakelijke
maatschappijveranderende
oriëntatie van deze beweging. De
vrouwenbeweging moet leren dat
de bijzondere uitbuiting en
onderdrukking van de massa van
de vrouwen ligt besloten in de
kapitalistische
klassenmaatschappij. Kapitalisme
berust op de uitbuiting van de
loonarbeid en van de natuur – en
organiseert daarmee ook de
onderdrukking van vrouwen in de
burgerlijke staat- en familie-
ordening.
De maatschappelijke voorwaarden
voor de bevrijding van vrouwen
kunnen alleen door een
revolutionaire oplossing tot stand
worden gebracht. Een revolutie die
een ander principe van werken en
leven in de maatschappij invoert:
in plaats van uitbuiting van mens
en natuur – van de heerschappij
van een zeer kleine extreem rijke
minderheid over de meerderheid
van de maatschappij, van de
dubbele uitbuiting en
onderdrukking van de massa van
de vrouwen - een leven in
harmonie tussen mens en natuur,
bevrijding van de vrouw en
toekomst voor de jeugd.
Voor de formeel-juridische
gelijkstelling van vrouwen is hard
gevochten, maar de wettekst en
werkelijkheid zijn twee
verschillende werelden. Binnen het
kapitalisme zal dat niet veranderen.
Maar in het socialisme kan de
uitbuiting van loonarbeid en de
daarmee verbonden dwang tot
onderschikking van vrouwen
overwonnen worden.
Een hogere vorm van
familievormen en verhouding
tussen de geslachten groeit uit de
nieuwe economische basis van de
socialistische maatschappij. In de
socialistische maatschappij kan de
bevrijding van de vrouw niet per
decreet werkelijkheid worden:
daarvoor is een min of meer
langdurig revolutionair proces van
omvorming van productie- en
levensverhoudingen nodig.
‘Het patriarchaat’, zoals dat in
feministische kringen wordt
genoemd, hoort bij de
klassenmaatschappijen die er tot
dusver waren. Het heeft in het
socialisme geen economische basis
meer en de oude gewoontes zullen
door democratische, culturele strijd
verdwijnen.
Tijdens de culturele revolutie in
China werd de leus van na de
Chinese revolutie in 1949 “alles wat
een man kan, kan een vrouw ook”,
veranderd in: “alles wat een vrouw
kan, kan een man ook”. Doel was
aan alle traditionele rolpatronen en
alle feodale en burgerlijke morele
normen die vrouwen discrimineren,
de oorlog te verklaren.
Vrouwelijke arbeiders worden in
het kapitalisme dubbel uitgebuit:
extra uitgebuit. De kapitalist kent
de arbeid van vrouwen een lagere
waarde toe dan die van mannen,
omdat zij in de burgerlijke
gezinsorde op basis van de
hoofdverantwoordelijkheid van de
vrouw voor de opvoeding van de
kinderen en voor het werk thuis en
voor het gezin niet in dezelfde
mate ter uitbuiting ter beschikking
staat.
De lonen van vrouwen liggen
ongeveer 20%–25% lager. Dit voor
stellen als uitbuiting van vrouwen
door mannen schept een valse
tegenstelling. Pas als niet meer
voor de winst, maar voor de
bevrediging van de behoeften van
de gehele maatschappij
geproduceerd wordt, kan ook het
verschil in waardering van de
maatschappelijke productiearbeid
en privé-huishoudelijk werk
verdwijnen.
Voorbij het ‘glazen plafond’
Wereldwijd groeit de strijd tegen
geweld tegen vrouwen en tegen de
onderdrukking van vrouwen in het
algemeen. Maar het idee dat
revoluties vrouwelijk moeten zijn is
onwetenschappelijk. Het negeren
van de arbeidersklasse – vrouwen
en mannen - die wereldwijd thans
drie miljard mensen omvat, haar
groeiende omvang en betekenis
ontkennen, is ver van iedere
realiteit.
Veel revolutionaire organisaties zijn
ontstaan en sterker geworden,
aangesloten bij ICOR en hebben de
bevrijding van vrouwen op hun
vaandel geschreven. Nu is het zaak
om een duurzame, permanente,
praktische samenwerking,
coördinatie en coöperatie tot stand
te brengen. De samenwerking als
ICOR-organisaties op een hoger
niveau te brengen en op alle
thema’s uit te breiden - zoals de
arbeidersstrijd van vrouwen.
De proletarische strijd voor
maatschappijverandering heeft
vanaf het begin af aan de
ruggengraat gevormd van de
vrouwen-beweging. Anders blijven
we praten over zaken als ‘glazen
plafonds’ en komt er geen
wezenlijke maatschappelijke
verandering.
De strijd voor de bevrijding van de
vrouw kan niet worden voltooid
binnen het kapitalisme, maar is een
noodzakelijk deel van de strijd
tegen dit systeem. De strijd voor
het socialisme staat daarom
voorop. De strijd voor een wereld
zonder oorlog en een wereld waarin
de kinderen zich kunnen
ontwikkelen en iedereen kan
werken voor het nut van iedereen.
Niet voor de winst en de rijkdom
van enkelingen. Het heft in eigen
handen nemen - daar gaat het om.
Aan het begin van de 19e eeuw zijn
vrouwen daar al voor opgestaan.
Nu moeten we het karwei afmaken.
vrouwendag
vrouwendag
Strijd voor de bevrijding van de vrouw
is strijd voor de bevrijding van de maatschappij.
