Inflatie
is diefstal
1 mei 2022
Vakbondsmacht ontplooien voor koopkracht
Volgens het CBS was in maart
2022 de inflatie 9,7 procent.
Nooit eerder na de tweede
wereldoorlog stegen de prijzen
zo hard, behalve in 1976. Voor
de mensen met lagere inkomens
is de prijsstijging dubbel zo
hoog, want de prijzen van
benzine, gas en licht en voedsel
stijgen het hardst en juist aan
die goederen geven mensen met
een laag inkomen een veel groter
deel van hun geld uit.
In 2019 leefden volgens het CBS
bijna een miljoen mensen onder
de armoedegrens van 13.247
euro per jaar - € 1103,91 per
maand. Zij vormen 5,9 procent
van de inwoners van Nederland.
Maar in werkelijkheid is 49
procent van de huishoudens in
Nederland ‘financieel
kwetsbaar of financieel
ongezond’. Dat bleek uit een
onderzoek van
accountantskantoor Deloitte in
samenwerking met ING, het
Nibud en de Universiteit Leiden,
uitgebracht eind 2019. Dat was
vóór corona en lang voor de
oorlog in Oekraïne - toen de
prijzen van voedsel en vooral van
energie door het dak gingen.
De mensen van die 49 procent
die met moeite het einde van de
maand haalden moeten nu per
maand honderden euro’s extra
betalen aan gas, elektriciteit,
benzine en voedsel. De armsten
worden extra getroffen door de
prijsexplosie van aardgas, omdat
zij meestal in slecht geïsoleerde
huizen wonen. Voor hen dreigt
diepe energiearmoede. De 800
euro compensatie van de staat
voor de energiekosten per
huishouden van de minima is net
genoeg voor een paar maanden.
Deze energiearmoede betekent
dagelijks kiezen tussen eten
kopen of de verwarming aan.
Overhevelen van
arm naar rijk
In 2021 is de wereld-tarweprijs
met een derde gestegen en na
de Russische inval in Oekraïne
volgde nog eens een stijging van
50 procent. Voor miljoenen
mensen wordt brood een luxe.
De media beweren dat de hoge
prijzen door de oorlog komen,
maar het meest profiteren de
graanhandelaren - vooral de vier
grootste ter wereld, de
monopoliekapitalisten ADM,
Bunge, Cargill en Louis Dreyfus.
Zij ontvangen de vele miljarden
die de mensen wereldwijd aan
hogere graanprijzen moeten
betalen. Omdat zij de
wereldmarkt beheersen kunnen
ze gebruik maken van de
schaarste om de prijzen op te
drijven.
Bij olie en gas zijn het
monopoliekapitalisten zoals
Shell, Exxon Mobil, BP en
Gazprom die prijzen ongehoord
opdrijven om hun winsten te
vergroten. Niet de oorlog en de
schaarste zijn de schuldigen. De
oliemonopolies hebben de macht
om de prijzen en hun winsten
gigantisch te verhogen. Typerend
voor het huidige
staatsmonopoliekapitalisme is
dat de regeringen hen helpen om
hun winsten te vergroten ten
koste van de gewone mensen,
ten koste van de werkers. De
regering had maximumprijzen
kunnen afkondigen voor de
energieproducten - ten koste van
de winsten en ten gunste van de
mensen. Maar de regering wil dat
niet, noemt het afkeurend
‘ingrijpen in de markt’.
Rutte IV verlaagde wel de
accijnzen op benzine en diesel,
zodat de prijzen aan de pomp
dalen en de oliemaatschappijen
hun prijzen niet hoefden te
verlagen. Shell maakte in 2021
een winst van 19 miljard dollar,
Exxon Mobil 23 miljard dollar. In
2022 zullen nog veel meer
miljarden overgeheveld worden
van de mensen naar (de
aandeelhouders van) die olie- en
gasmonopolies. Typisch
kapitalisme: massale verrijking
van enkelen door massale
verarming van de brede massa’s.
Containermonopolies
Grote containerrederijen hebben
hun machtspositie verder
versterkt door zich aaneen te
sluiten in drie allianties. In twee
jaar tijd konden zij het tarief
voor een container van Sjanghai
naar Rotterdam verhogen van
2000 naar 10.000 euro - tijdelijk
zelfs tot 16.000 euro. Soms
creëren zij daartoe zelf schaarste
door schepen uit de vaart te
nemen. In 2021
maakte een dozijn rederijen rond
150 miljard winst en voor 2022
wordt eenzelfde bedrag
verwacht. Meer dan 85 procent
van alle verkochte goederen in
de wereld worden over zee
aangevoerd, meestal in
containers. De hogere
vervoerskosten worden
doorberekend. Dus
de mensen betalen meer voor
hun aankopen vanwege het
wetmatige kapitalistische streven
naar maximale winst van de
rederijen. Ook hier: massale
verrijking door massale
verarming.
Voor steeds meer mensen maakt
dit kapitalisme het leven
onmogelijk. Vooral jongeren
krijgen de klappen van het op
winst beluste kapitalisme:
inflatie, wooncrisis, toenemend
flexwerk en steeds meer
milieurampen. Volgens het CBS
zijn de CAO-lonen in het eerste
kwartaal van 2022 per uur, met
2,4 procent toegenomen. Op het
eind van datzelfde eerste
kwartaal zijn de prijzen volgens
het CBS met 9,7 procent
gestegen. Dan kunnen werkers
niet stil blijven zitten. Dan is
herstel van de koopkracht een
noodzakelijke eis - ook voor
uitkeringsgerechtigden. Dan
moeten CAO’s open gebroken
worden. Daarvoor is de volle
ontplooiing van de
vakbondskracht nodig, want
Rutte heeft verklaard dat hij
zeker geen volledig
koopkrachtherstel wil betalen
aan de miljoenen verarmden. De
ondernemers maken dikke
winsten, maar weigeren de
prijsstijging in de lonen te
vergoeden.
Dat zal in het kapitalistische
uitbuitingssysteem nooit anders
worden. Daarom is in de strijd
voor koopkrachtverbetering een
socialistisch perspectief nodig. In
de dagelijkse strijd moeten de
ervaringen verzameld worden
voor de toekomstige strijd om
het kapitalisme omver te werpen,
om een nieuwe, vrije en gezonde
maatschappij op te bouwen
waarin werken geen plicht is,
maar het plezier geeft om bij te
dragen aan verbetering van
ieders leven.
ziekenhuizen
loonstrijd
