Op zaterdag 6 september vond in Zürich de ‘Zimmerwald Conferentie 2.0’ plaats. De slotresolutie werd unaniem aangenomen, met vier onthoudingen. Co-voorzitster Monika Gärtner-Engel: ‘De conferentie kenmerkte zich door een uitgesproken democratische debatcultuur. Dit ondanks, of misschien juist dankzij, de kunst om fundamentele verschillen niet te verdoezelen, maar tegelijkertijd verschillen opzij te zetten en te streven naar de grootst mogelijke eenheid in de strijd tegen de dreiging van een wereldoorlog en fascisme. Met succes! Het zal een testcase zijn om te zien of en hoe daden op woorden volgen. De conferentie werd gekenmerkt door een sterke wens onder alle deelnemers voor intensievere samenwerking en verbeterde grensoverschrijdende coördinatie en samenwerking. Het Eenheidsfront, als organisator, verheugt zich op de toekomstige samenwerking.’ Oorlog voor vrijheid en democratie - ze liegen! Midden in de Eerste Wereldoorlog verklaarde de Zimmerwald-conferentie in haar manifest van 1915: “De kapitalisten van alle landen, die het rode goud van de oorlogswinsten slaan uit het vergoten bloed van het volk, beweren dat de oorlog de verdediging van het vaderland, de democratie en de bevrijding van onderdrukte volkeren dient. Ze liegen!” De Zimmerwaldconferentie streefde naar de internationale eenheid van het proletariaat tegen de kapitalistische oorlog en bereidde de omzetting voor van de oorlog tussen kapitalistische en imperialistische machten in een burgeroorlog en revolutie. Pas de Oktoberrevolutie maakte een einde aan de oorlog! Het revolutionaire Rusland maakte eenzijdig een einde aan de oorlog en riep soldaten van alle landen op om zich met elkaar te verbroederen en hun wapens te richten tegen de uitbuiters van alle landen. De Zimmerwaldconferentie 2.0 vond plaats op 6 september 2025, met in totaal 403 deelnemers uit 31 landen, van wie 95 fysiek aanwezig waren en 308 online. Een breed spectrum aan democratische, vakbonds- en revolutionaire krachten van diverse gezindten was vertegenwoordigd. We waren verenigd door het idee om onze verschillen opzij te zetten in een tijd van nieuwe (wereld)oorlogs- dreigingen en de opkomst van het fascisme. Er zijn duidelijk veel controverses die opgelost moeten worden voordat we een wereldwijd, verenigd front kunnen bereiken. Des te belangrijker was echter de brede consensus: We leven in een tijd die vergelijkbaar is met de jaren vóór de eerste Zimmerwaldconferentie. Vandaag de dag verergert de veranderende machtsverhouding in de imperialistische wereld de tegenstellingen tussen de imperialistische staten over een herverdeling van de wereld. De militaire opbouw heeft een nieuw record bereikt. We leven in een tijd van gevaarlijk toenemende onrust als uiting van inter-imperialistische rivaliteiten, die wordt verergerd door het uitbreken van gewapende conflicten op cruciale momenten. Fascisme en oorlog worden gekenmerkt door een wereldwijde economische crisis. Fascisme en oorlog zijn twee kanten van dezelfde medaille. Staten zijn dienstverleners aan internationale monopolies en offeren moeizaam verworven sociale verworvenheden op om oorlogen te financieren. Oorlog is de voortzetting van politiek met andere middelen. Met behulp van imperialistische oorlogen proberen ze hun onoplosbare economische crises te overwinnen. Om de winsten van het monopoliekapitaal te vergroten, intensiveren ze wereldwijd uitbuiting en onderdrukking. De opkomst van fascisme in een ‘democratische vorm’ via het burgerlijke meerpartijenstelsel is een naoorlogs fenomeen zonder historisch precedent. Door zijn schijnbaar democratische verschijningsvorm is het tegelijkertijd het meest misleidend. Bijvoorbeeld wanneer het ‘weerbaarheid’, ‘nationale eenheid’ en ‘oorlogsbereidheid’ eist. En inderdaad, het heeft velen die het fascisme proberen te veroordelen misleid door de vorm, niet door de inhoud of de karakteristieke kenmerken. Militarisering is onlosmakelijk verbonden met milieuvernietiging. De uitbuiting van arbeiders en de vernietiging van het milieu zijn twee kanten van dezelfde medaille. Milieubescherming is niet alleen een ecologische zorg, maar ook een humanitaire, vredes- en mensenrechtenkwestie. De milieu- en vredesbewegingen moeten zich verenigen op een gemeenschappelijk internationaal front. Imperialistische oorlogen vernietigen de toekomst, vooral de toekomst van jongeren. Toetreden tot het leger is geen haalbare optie meer voor jongeren. De antimilitaristische strijd van jongeren ontwikkelt zich, maar moet worden geïntensiveerd. Oudere collega’s zijn verplicht de gezamenlijke strijd van jong en oud voor een samenleving vrij van kapitalistische uitbuiting en onderdrukking te intensiveren, in het belang van de toekomst van jongeren. Vrouwen worden dubbel getroffen door de last van oorlog, of het nu gaat om het verlies van dierbaren, de vernietiging van hun bestaansmiddelen of de bedreigingen waarmee ze worden geconfronteerd. De imperialistische oorlog is een project dat de hele samenleving raakt: van de denktanks van extreemrechts en alle burgerlijke partijen tot de fabrieksvloeren. Van nieuwsuitzendingen en sociale media tot universiteiten, beroepsopleidingen, basisscholen en kleuterscholen. Van militaire oefeningen tot de oorlogsvoorbereiding van ziekenhuizen in het kader van civiel-militaire samenwerking tot belasting- en begrotingsbeleid. We moeten ons verdedigen tegen de algemene trend van herbewapeningsbeleid, de psychologie van oorlog en reactionaire ideologieën. Alle vredesgaranties van de imperialistische machten zijn leugens. Wanneer ze over vrede spreken, weten we: ze bereiden nieuwe onrechtvaardige oorlogen voor. Nu bloeit het sociaal chauvinisme. Maar een proletariaat dat zelfs de kleinste gewelddaad van ‘zijn’ natie tegen andere naties duldt, kan niet socialistisch zijn. Daarom moet het belang van ideologische en organisatorische afstand tot sociaal- chauvinisten extra benadrukt worden. Het klassenbewustzijn van arbeiders moet worden bevorderd, zodat ze zich niet laten spannen voor de kar van de ene of de andere partij van het kapitaal. Anticommunisme, nationalisme en (sociaal)chauvinisme zijn kanten van dezelfde medaille. Geef ze geen kans! Geen alliantie met schijnbare of vermeende alternatieven zoals Rusland, China, de BRICS-landen of een zogenaamd vreedzame EU. De belangrijkste vijand bevindt zich in eigen land. Arbeiders schieten niet op arbeiders! Alleen de arbeiders, die de overgrote meerderheid van de bevolking vormen, kunnen een einde maken aan oorlog. Wij bevorderen de internationale eenheid van arbeiders. Imperialisme betekent oorlog. Zolang imperialisme en kapitalisme niet wereldwijd worden uitgeroeid, zullen er oorlogen zijn. De afwijzing van oorlog en fascisme moet niet slechts een slogan zijn die we op conferenties herhalen, maar moet een morele toewijding in woord en daad aan de mensheid zijn. In alle landen moeten brede platforms worden opgebouwd die de massa’s arbeiders en jongeren omvatten, evenals alle anti-imperialistische en antifascistische krachten, met revolutionairen in hun kern, om militante massabewegingen te organiseren tegen het beleid van burgerlijke regeringen, tegen kapitalistische uitbuiting, imperialistische oorlogsmanoeuvres, fascistische cultuur en fascistische aanvallen op alle terreinen van het leven. We moeten streven naar wereldwijde coördinatie van dergelijke bewegingen. Het is met name de taak van revolutionairen om binnen deze brede platforms de richting van de strijd tegen hun eigen bourgeoisie en haar imperialistische staat te bevorderen. Vrede kan niet bestaan zonder diepgaande maatschappelijke verandering, de schepping van een samenleving vrij van uitbuiting en onderdrukking. Dat is een moeilijke taak, een die met harde repressie zal worden beantwoord, maar het is de enige die de moeite waard is om voor te vechten. Velen van ons delen de mening die Rosa Luxemburg 110 jaar geleden uitte: ofwel socialisme, ofwel de ondergang in barbarij! We bevestigen onze gezamenlijke inzet om te werken en te strijden, zodat het licht zegeviert over de duisternis en de menselijke wil tot vrijheid en rechtvaardigheid een onoverwinnelijke kracht wordt. (Gedeelte van de resolutie van de Zimmerwaldconferentie 2.0, 6 september 2025 in Zürich, Zwitserland)

1 oktober 2024

‘Grootst mogelijke eenheid tegen wereldoorlog en fascisme’

slotresolutie

Zimmerwald 2.0

eenheidsfront